Hier zijn we dan weer! Ondertussen in Belgrado. Ben Kroatië dus doorkruist en heb er goede vrienden gemaakt. Gezin in Durdevac was zo vrij om me twee dagen in huis te nemen en het was schitterend om bij zulke arme, doch warme mensen te verblijven. Het rurale leven in Kroatië  is heel wat anders dan de Adriatische kust die de meeste mensen bezoeken. Mensen zijn grotendeels nog zelfvoorzienend aangezien de werkgelegenheid niet breed gezaaid is. Maar wat ze hebben delen ze, en ze krijgen er liefst niets voor terug. Hrvoje, mijn gastheer nam ook de tijd om me rond te gidsen in de buurt en nam me mee naar het lokale, kleinschalige vrijdagavond-gebruis. En gebruisd werd er... :-) Volgende dag een stevige barbecue om wat te bekomen ook. Het landschap is prachtig met kleine buitenverblijfjes waar mensen zelf hun wijnstokken verzorgen

Daarna, door wat tijdgebrek, Osijek links laten liggen en rechtstreeks doorgereden naar Servië. De grenscontrole is strikt daar het land tot over enkele jaren nog conflict had met Kroatië. De sporen aan de grens zijn duidelijk merkbaar met stukgeschoten watertorens en flatgebouwen. 

Aengekomen in Novi Sad, waar wederom de meest hartelijke mensen me twee overnachtingen gunnen. Maia en Voya zijn een heerlijk koppel. Beide werkloos maar gelukkig is Voya een begenadigd saxofonist waarmee hij genoeg de kost verdient voor zijn gezin te onderhouden. Een Jazz-avond later, breng ik het centrum een bezoek en merk ook hier de sporen van de NATO-bombardementen in 1999. Maar ook de kerken zijn veranderd van katholieke naar gotische stijl, alsook het latijns alfabet naar het cyrillisch schrift.

De volgende dag trakteer ik mijn gastgezin op 'witloof in de oven', alhoewel ik het witloof vervangen moest door prei wanneer ik merk dat witloof hier gewoonweg niet gekend is!? Smaken doet het word me mmmmeermaals verteld en de dankbaarheid is dan ook groot.

Wat e-mailadressen wisselen en wat fototrekken later, terug de motor op richting Beograd. Alexander is een (ex) student filantropie waarmee ik een leuke avond spendeer hier aan de St. Mark Church. Nu zijn we beide moe en ik kreeg een bed toegewezen in zijn appartement. Morgen ontbijten en het centrum in. Misschien blijf ik hier nog een dagje langer, anders is het morgen reeds richting Nic. Volgende grote stop is Sofia, Bulgarije, waar ik een hotel boekte voor twee nachtjes in afwachting van m'n Carnet de Passage (douanedocument voor de motor).

Slaapwel iedereen en tot de volgende!
 
Ondertussen zitten we in het verre Slovenie! Was niet echt gepland maar ik had jullie verwittigd. Supermooi is het hier. Eindelijk ook wat goed weer! Na oostenrijk had ik mijn portie regen voor deze reis al wel gehad vond ik.  

Enkel de keyboards raak ik maar niet gewoon met al die rare lettertjes. De gewone lettertjes staan dan ook nog eens op een andere plaats... Anyway... mooi hier dus! Ook vriendelijke mensen die Slovenen. Gisteren nog een kerel ontmoet aan de motorshop (inderdaad, weeral vodden gehad met die koplamp, maar dus opgelost) die me is voorgereden naar de camping waar ik nu verblijf en daar trakteerde hij me gelijk op een koffie. Achteraf nog aan de supermarkt, bleef hij buiten staan wachten bij mijn motor om er gewoon wat op te letten. Vriendelijke knul dus, die Andrej! 

Hier op de camping ook al leuke mensen ontmoet. Gisteravond nog blijven plakken bij een koppel fransen die heel hun hebben en houden verkochten om nu in een typisch vw busje de wereld rond te reizen. De komende drie jaar waren ze nog niet van zin om naar huis te gaan. Genoeg om over te praten, dat spreekt voor zich... 

Vandaag dan Ljubljana bezocht, heel mooie stad en vooral heel proper wat toch wel typerend is voor deze landen vind ik. Fotootjes volgen nog wel als ik me er een keertje rustig kan aanzetten.

Nu kokkerellen! Spaghetti schaft het potje, met een glaasje Sloveense Merlot. Kan niet slecht zijn... Morgen waarschijnlijk al richting Servie, al is dat nog niet zeker. Heb via couchsurfing een uitnodiging gekregen om bij iemand te verblijven hier in Slovenie. 

Tot snel iedereen! Merci voor de comments ook!
 
Heb er reeds enkele foto's opgezet maar aangezien de internetverbinding niet je dat is zijn het er deze keer maar enkele. Volgende keer zorg ik voor gecomprimeerde exemplaren die iets sneller transfereren. :-)
 
Na een hels ritje van een dikke 400 km (gietende regen, heel de weg...), ben ik donderdagavond aangekomen in Ober-Liebersbach. Waarin het weer tekortschoot, maakte de mensen hier al snel weer goed. Amerikanen, Polen, Britten, Zuid-Afrikanen, Indiers,... noem maar op, het loopt hier rond. Ik heb al snel door dat aan mijn palmaresje nog héél wat kan toegevoegd worden. Bestemmingen als Kaapstad, Buenos-Aires, Ushuaïa,... rollen hier vlot over de tong en het uitzicht van de motoren verbaast me dan ook niet.

Mijn motor is niet zo'n goede compagnon gebleken tijdens onze eerste rit. De regen zat er waarschijnlijk ook voor iets tussen dus het was al snel bijgelegd tussen ons. Een elektrisch probleem met de koplamp stak terug de kop op maar hier in het motormekka was dit echter al snel opgelost. 

Met zo'n ervaren mensen om je heen en met de verschillende workshops leerde ik al snel heel wat bij wat techniek, elektriciteit, EHBO, ... betreft. Maar het zijn toch vooral de pakkende verhalen van mensen die hun dromen najagen, en die dromen durven al wel eens 'uit te lopen'. 

Zoals je leest stel ik het goed en morgen al is de volgende rit gepland. Deze keer leidt de weg naar Munchen waar ik bij familie kan verblijven. 
 
Foto
Even inlichten... Minste wat ik kan doen daar ik mijn plannen meermaals radicaal heb omgegooid...


Deze donderdag is het (onder voorbehoud van slechts lichte wijzigingen) zover! Eén jaar trek ik erop uit! Azië is (voorlopig) het einddoel en de motorfiets is mijn (laat ons dat toch vooral hopen!) goede compagnon de eerste twee maanden. Via Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Servië, Bulgarije, Turkije, Iran en Pakistan hoop ik India te bereiken. U las het goed; hoop ik! Een reis is nu eenmaal onderhevig aan een hoop dingen waar een mens geen vat op heeft en dus een andere uitkomst met zich meebrengt. Motorpech, niet verkrijgen van visums of lastige mensjes in lastige uithoekjes van de wereld zijn daar enkele van. Maar we zijn positief dus ook leuke mensjes, andere leuke plaatsjes en nieuwe visums kunnen een alternatief parcours voortbrengen. 


Maar kom... Laat ons er even van uitgaan dat ik Mumbai, India bereik na een maandje of twee. Dan gaat de motor terug naar huis en ikzelf vlieg verder naar zuidoost Azië waar ik mijn reis verder zet met slechts een rugzak. Vietnam, Cambodia, Laos, Myanmar, Thailand en Maleisië behoren tot de mogelijkheden. Ook hier echter geen zekerheden, zie daarvoor uitleg hierboven! :-)


Eerste stop: Horizons Unlimited meeting in Ober-Liebersbach, Duitsland. Meeting door en voor de doorknede motorrijder en mezelf. Hier verblijf ik enkele dagen om mezelf te voorzien van wat deskundig advies om dit eerste deel van de reis tot een goed einde te brengen. Eerste hulp, technische motorkennis en diavoorstellingen van voorgangers zijn slechts enkele voorbeelden van het programma. Mogelijks vind ik hier ook al enkele van die leuke mensjes!


Tot dan!