Hoi hoi iedereen! Weer effe updaten! Na mijn ietwat mindere ervaring in het stadje Zanjan, zit ik nu dus in de hoofdstad Teheran. Mijn host Ali is ronduit geweldig! Ik verblijf hier nu al bijna een week en heb superveel plezier met hem en zijn vrienden. Hij rijdt me urenlang rond om de stad te bezoeken, neemt me mee op restaurant, mee naar feestjes bij vrienden,... Geen enkele moeite is hem teveel, zowaar dat ik me er wat ongemakkelijk bij voel soms. Ik moet hem soms echt temperen! Wanneer ik zei dat ik nieuwe motorolie zocht, 15W50 bij voorkeur, rijdt hij met mij zo'n twintig garages af om net díe motorolie te zoeken. Blijkt dat 20W50 net iets populairder is in Iran! Het kost me hééél wat moeite om hem te overtuigen dat deze ook niet slecht is... En gisteren, op een feestje, sleurde hij een andere kerel naar buiten omdat die laatste het had durven wagen me te ¨'beledigen'. Hij had nochtans enkel gezegd dat zijn land letterlijk en figuurlijk groter was dan België. Ook hier had ik weer wat overredingskracht nodig om de boel niet uit de hand te laten lopen. Maar hij is echt geweldig, evenals zijn beste vrienden Mahboud en Navid. Ik heb de Turkse gastvrijheid mogen beleven, maar dit... Dit is een gastvrijheid die ik tot voor enkele weken niet voor mogelijk had gehouden.
Iran is een heel intrigerend land, vol met tegenstellingen. Je hebt een publiek leven, en een privéleven hier. Publiekelijk houdt je je aan de regels, achter de schermen gaan alle remmen los. Alcohol, vrouwen, facebook,... no problem. Gisteren ontmoette ik verschillende Iraanse meisjes op een feestje. Niet enkel hun haar was onbedekt, if you catch my drift... Ook cosmeticabedrijven en plastische chirurgen doen hier wellicht gouden zaken. Mijn ogen hun apetijt is weer even gestild... :-)
Het regime mag dan wel de vrijheid van de mensen inperken, maar dit gaat niet op wanneer een Iraniër achter het stuur kruipt. Hoewel de verkeersinfrastructuur niet slecht is wordt zowat elk verkeersregeltje aan de spreekwoordelijke laars gelapt. Rode lichten worden genegeerd, spookrijden is doodnormaal en een voetganger is niet veel meer dan de vlieg die aan de vooruit plakt. Ik zoek nog liever een winkeltje wat verderop dan het winkeltje dichtbij aan de overkant... Ik ben dan ook blij dat ik mijn persoonlijke chauffeur heb hier.
Welnu, last but not least, mijn reisschema. Ik heb besloten het te wijzigen en dus niet naar Pakistan en India te rijden. Ik heb tevergeefs gezocht naar andere reizigers die ook eventueel de doorsteek wilden maken, wat maakt dat ik alleen zou moeten rijden. Nu de consul hier in Teheran raadde het me reeds af. Niet alleen Pakistaanse terroristen maar ook Iraanse gewapende drugsbendes hebben het voor het zeggen in Baluchistan. Er zijn regelmatig vuurgevechten met de politie en het leger. Nu een reis moet een reis blijven, en het zou dus jammer zijn ergens in een keldertje op mijn blote knietjes voor mijn leven te moeten smeken. Ook videoboodschappen naar huis sturen voor ons ma haar spaarcentjes lijkt me niet zo tof. Maar ook het weer is een dooddoener. Bij temperaturen van 50(!) graden moet ik toegeven dat er niet veel fun meer te beleven valt in een motopak. En om het compleet te maken kan je best ook niet drinken in het openbaar omwille van de Ramadan die nu bezig is. Daarbovenop doet de Indiase ambassade moeilijk over het uitreiken van een visum. Vermoedelijk omdat ze het Pakistaans visum hebben zien kleven in mijn paspoort. De twee landen zijn niet echt dikke vriendjes te noemen. Deze zondag zou ik terug naar de ambassade moeten gaan om een intervieuw af te leggen voor de consul zelf omdat ze het 'van-België-naar-India-met-de-moto-verhaal' toch maar een beetje vreemd vinden. Je begrijpt dat ik mijn zondag niet in een suffe ambassade wil verslijten om me te verantwoorden tegen een oude vent die ruikt naar tandoori-chicken...
Geen India dus, en ook geen Pakistan! Maar niet getreurd, er is een alternatief! Ik ga proberen om Georgië en Armenië alsnog mee te pikken om daarna dan stillaan af te ronden in Turkije. Turkije is wellicht ook het interessantste land om mijn moto terug naar huis te sturen, wat een pijnlijk afscheid wordt. Ook wij twee zijn dichter naar elkaar gegroeid! ;-) Maar zover zijn we dus nog niet, eerst nog wat genieten van het heerlijke Perzië!
Tot later iedereen!
Iran is een heel intrigerend land, vol met tegenstellingen. Je hebt een publiek leven, en een privéleven hier. Publiekelijk houdt je je aan de regels, achter de schermen gaan alle remmen los. Alcohol, vrouwen, facebook,... no problem. Gisteren ontmoette ik verschillende Iraanse meisjes op een feestje. Niet enkel hun haar was onbedekt, if you catch my drift... Ook cosmeticabedrijven en plastische chirurgen doen hier wellicht gouden zaken. Mijn ogen hun apetijt is weer even gestild... :-)
Het regime mag dan wel de vrijheid van de mensen inperken, maar dit gaat niet op wanneer een Iraniër achter het stuur kruipt. Hoewel de verkeersinfrastructuur niet slecht is wordt zowat elk verkeersregeltje aan de spreekwoordelijke laars gelapt. Rode lichten worden genegeerd, spookrijden is doodnormaal en een voetganger is niet veel meer dan de vlieg die aan de vooruit plakt. Ik zoek nog liever een winkeltje wat verderop dan het winkeltje dichtbij aan de overkant... Ik ben dan ook blij dat ik mijn persoonlijke chauffeur heb hier.
Welnu, last but not least, mijn reisschema. Ik heb besloten het te wijzigen en dus niet naar Pakistan en India te rijden. Ik heb tevergeefs gezocht naar andere reizigers die ook eventueel de doorsteek wilden maken, wat maakt dat ik alleen zou moeten rijden. Nu de consul hier in Teheran raadde het me reeds af. Niet alleen Pakistaanse terroristen maar ook Iraanse gewapende drugsbendes hebben het voor het zeggen in Baluchistan. Er zijn regelmatig vuurgevechten met de politie en het leger. Nu een reis moet een reis blijven, en het zou dus jammer zijn ergens in een keldertje op mijn blote knietjes voor mijn leven te moeten smeken. Ook videoboodschappen naar huis sturen voor ons ma haar spaarcentjes lijkt me niet zo tof. Maar ook het weer is een dooddoener. Bij temperaturen van 50(!) graden moet ik toegeven dat er niet veel fun meer te beleven valt in een motopak. En om het compleet te maken kan je best ook niet drinken in het openbaar omwille van de Ramadan die nu bezig is. Daarbovenop doet de Indiase ambassade moeilijk over het uitreiken van een visum. Vermoedelijk omdat ze het Pakistaans visum hebben zien kleven in mijn paspoort. De twee landen zijn niet echt dikke vriendjes te noemen. Deze zondag zou ik terug naar de ambassade moeten gaan om een intervieuw af te leggen voor de consul zelf omdat ze het 'van-België-naar-India-met-de-moto-verhaal' toch maar een beetje vreemd vinden. Je begrijpt dat ik mijn zondag niet in een suffe ambassade wil verslijten om me te verantwoorden tegen een oude vent die ruikt naar tandoori-chicken...
Geen India dus, en ook geen Pakistan! Maar niet getreurd, er is een alternatief! Ik ga proberen om Georgië en Armenië alsnog mee te pikken om daarna dan stillaan af te ronden in Turkije. Turkije is wellicht ook het interessantste land om mijn moto terug naar huis te sturen, wat een pijnlijk afscheid wordt. Ook wij twee zijn dichter naar elkaar gegroeid! ;-) Maar zover zijn we dus nog niet, eerst nog wat genieten van het heerlijke Perzië!
Tot later iedereen!
RSS Feed